...Από τη διάταξη του άρθρου 386 παρ.1 του ΠΚ, προκύπτει ότι απάτη συντελείται όταν ο δράστης, με σκοπό να αποκομίσει (ο ίδιος ή άλλος) παράνομο περιουσιακό όφελος, βλάπτει ξένη περιουσία, πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων. Ο απατηθείς μπορεί να είναι πρόσωπο διαφορετικό από εκείνο που υπέστη τη βλάβη. Επομένως, απάτη μπορεί να διαπραχθεί και με παραπλάνηση του δικαστή που δικάζει σε πολιτική δίκη, όταν υποβάλλεται σε αυτόν ψευδής ισχυρισμός υποστηριζόμενος με την εν γνώσει προσαγωγή και επίκληση, (εκτός άλλων), και ανακριβών ή εικονικών κατά περιεχόμενο εγγράφων. Τετελεσμένη δε είναι η απάτη στο δικαστήριο, όταν με τους ψευδείς ισχυρισμούς και την προσκόμιση των ψευδών ή πλαστών αποδεικτικών στοιχείων εκδίδεται οριστική απόφαση υπέρ των απόψεων του δράστη της απάτης σε βάρος του αντιδίκου του...
Σάββατο 28 Ιουλίου 2012
Απάτη επί δικαστηρίω (ΑΠ 996/2003)
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)