ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

Ι- LES PARTIES
THE PARTIES
ΤΑ ΜΕΡΗ

Α. LE REQUÉRANT/LA REQUÉRANTE
THE APPLICANT
O ΠΡΟΣΦΕΥΓΩΝ/Η ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΣΑ

(Renseignements à fournir concemant le/la requérant(e) et son /sa représentant(e) eventuel(le))
(Fill in the following details of the applicant and the representative, if any)
(Πληροφορίες που αφορούν τον προσφεύγοντα / την προσφεύγουσα και, εάν υπάρχει, τον/την εκπρόσωπό του/της)

1. Nom de famille Τσαλικίδης 2. Prénom (s) Παναγιώτης
Surname First name (s)
Επώνυμο Βαφτιστικό όνομα/ονόματα

Sexe: masculine/feminine
Sex: male/female
Φύλο: αρσενικό/θηλυκό

3. Nationalité Ελληνική 4. Profession Επιχειρηματίας
Nationality Occupation
Εθνικότητα Επάγγελμα

5. Date et lieu de naissance
Date and place of birth
Ημερομηνία και τόπος γεννήσεως

6. Domicile
Permanent adress
Μόνιμη διεύθυνση

7. Tel. No
Αριθμός τηλεφώνου

8. Adresse actuelle (si différente de 6.)
Present adress (if different from 6.)
Παρύσα διεύθυνση (εάν είναι άλλη από την αναφερόμενη υπό 6)

9. Nom et prénom du/de la représentant(e)* Θεμιστοκλής Ι. Σοφός
Name of representative*
Όνομα εκπροσώπου

10. Profession du/de la représentant(e) Δικηγόρος
Occupation of representative
Επάγγελμα εκπροσώπου

11. Adresse du/de la représentant(e)
Address of representative
Διεύθυνση εκπροσώπου

B. LA HAUTE PARTIE CONTRACTANTE
THE HIGH CONTRACTING PARTY
ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ
(Indiquer ci-après le nom de l’Etat/des Etats contre le(s)quell(s) la requête est dirigée)
(Fill in the name of the State(s) against which the application is directed)
(Σημειώστε το όνομα του Κράτους (ή των Κρατών) εναντίον του οποίου στρέφεται η προσφυγή)


13. Ελληνική Δημοκρατία

II - EXPOSÉ DES FAITS
STATEMENT OF THE FACTS
EKΘΕΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

(Voir chapitre II de la note explicative)
(See Part II of the Explanatory Note)
(Βλ. κεφάλαιο ΙΙ του επεξηγηματικού δελτίου)


14. Με την υπό στοιχεία ΑΒΜ Δ06/498 από 9-2-2006 μηνυτήρια αναφορά μου ενώπιον του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών κατά παντός υπευθύνου προσώπου, παρέθεσα τα εξής πραγματικά περιστατικά:
Ο αδελφός μου Κωνσταντίνος Τσαλικίδης του Γεωργίου, γεννηθείς την 23 Ιουλίου 1966, σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στο King’s College του Λονδίνου Μεγάλης Βρετανίας με ειδικότητα στις τηλεπικοινωνίες, και προσελήφθη το Δεκέμβριο του έτους 1995 από την εταιρία ΠΑΝΑΦΟΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ, στην οποία παρέμεινε εργαζόμενος μέχρι το θάνατό του την 9 Μαρτίου 2005. Από το Νοέμβριο του έτους 1999 έως και το Μάιο του έτους 2001 είχε την ευθύνη του τεχνολογικού σχεδιασμού δικτύου και από το Μάιο του 2001 έως το θάνατό του είχε τη θέση του σχεδιαστή δικτύου και διευθυντή τεχνολογίας, έχων την ευθύνη για τον καθολικό σχεδιασμό των δραστηριοτήτων για το δίκτυο GSM, GPRS και UMTS της VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ, την ευθύνη για όλα τα τεχνολογικά ζητήματα του δικτύου. Συνδεόταν μέχρι το θάνατό του επί οκτώ έτη με την κ. Σάρρα Γαλανοπούλου, καθηγήτρια πιάνου. Η σχέση του αδελφού μου τόσο με την οικογένειά του, την κοπέλα του και τους φίλους του ήταν περισσότερο από ομαλή, ενώ η ψυχολογική και φυσική του κατάσταση άριστη. Δεν είχε εξωτερικεύσει ποτέ την παραμικρή υποψία ότι αντιμετωπίζει οποιοδήποτε ψυχολογικό πρόβλημα, με εξαίρεση τον τελευταίο καιρό πριν το θάνατό του, οπότε εκδήλωσε κάποια στοιχεία έντονης ανησυχίας, όπως εκθέτω κατωτέρω. Ο αδελφός μου κατοικούσε σε ένα δυάρι διαμέρισμα στο δεύτερο όροφο πολυκατοικίας ευρισκομένης στον Κολωνό Αττικής, το οποίο διαμέρισμα είναι δίπλα από το διαμέρισμα των γονέων μας στον ίδιο όροφο επί της ιδίας πολυκατοικίας. Συνήθιζε δε κάθε πρωί, φεύγοντας για τη δουλειά του να περνά από τους γονείς μας για μία καλημέρα και μετά να αναχωρεί για την εργασία του. Ο αδελφός μου Κώστας βρέθηκε την 9 Μαρτίου 2005 από την μητέρα μου Γεωργία Τσαλικίδη περί ώρα 07:30 π.μ. απαγχονισμένος έξωθεν του λουτρού, με σκοινί, το οποίο ήταν δεμένο σε ένα σίδερο ευρισκόμενο άνωθεν του λουτρού στο πατάρι, χωρίς να πατάει στο πάτωμα με τα πόδια του. Τελούσα σε κατάσταση ισχυρού νευρικού κλονισμού με κάλεσε και μετέβηκα στην πολυκατοικία, όπου αντίκρυσα το φρικτό θέαμα του απαγχονισμένου αδελφού μου. Αμέσως πήρα ένα μαχαίρι, έκοψα το σχοινί και μετέφερα το άψυχο σώμα του στο κρεβάτι. Καλέσαμε κατόπιν την αστυνομία και τις λοιπές αρμόδιες αρχές, οι οποίες επιλήφθηκαν των σχετικών ενεργειών. Κάλεσα και την αρραβωνιαστικιά του Σάρρα, η οποία επίσης υπέστη ισχυρό νευρικό κλονισμό μόλις πληροφορήθηκε τι είχε συμβεί. Ο αδελφός μου συνομίλησε με τη Σάρρα την προηγουμένη ημέρα, 8 Μαρτίου 2005, ημέρα Τρίτη το βράδυ γύρω στις 21:30 μ.μ., όταν βγήκε από τη δουλειά, της είπε ότι ήταν κουρασμένος και ότι δεν θα περνούσε από το σπίτι της, και για τελευταία φορά συνομίλησαν περί την 23:00 με 23:15 μ.μ., για ένα τέταρτο περίπου, όπου της ανέφερε τον υψηλό πυρετό της μητέρας του που τον ανησυχούσε και ότι έπρεπε να κάνει εξετάσεις. Σύμφωνα με την μαρτυρία της αρραβωνιαστικιάς του αδελφού μου, τίποτε δεν έδειχνε ότι επρόκειτο για ένα αποχαιρετιστήριο τηλεφώνημα. Άλλωστε, ένας άνθρωπος που ανησυχεί για την υγεία της μητέρας του δεν θα δεχόταν να τον βρεί το επόμενο πρωί σε αυτήν την κατάσταση. Όταν έφθασε, δεν τόλμησε καν να τον δει και δεν τόλμησε καν να μπει στο σπίτι του. Δώσαμε καταθέσεις στο Αστυνομικό Τμήμα του Κολωνού, συνετάχθη ταχέως ιατροδικαστική έκθεση από τον κ. Γεώργιο Ντιλέρνια, ο οποίος, βεβαίως, χωρίς να επισκεφθεί την οικία, προκειμένου να διενεργήσει την απαιτουμένη αυτοψία στο νεκρό και τις επιμέρους συνθήκες και περιστάσεις, υπό τις οποίες αυτός ευρέθη απαγχονισμένος, δίχως καν να γνωρίζει πώς ήταν τοποθετημένη η κεφαλή αποφαίνεται περί «απαγχονισμού διά βρόγχου». «Όλα» για τις αρμόδιες Αρχές «έδειχναν» αυτοκτονία. Ουδείς όμως εξ ημών, βουβών και κλονισμένων από το φρικτό κτύπημα της μοίρας στην οικογένειά μας, ήταν σε θέση να πιστέψει φυσικά ότι ο Κώστας μας είχε αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή του, αφού δεν υπήρχε η παραμικρή ένδειξη ποτέ ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Η ομαλότητα της προσωπικής, κοινωνικής και επαγγελματικής του πορείας, η κοινωνικότητά του και οι άριστες κοινωνικές σχέσεις και συναναστροφές του, η αγάπη του προς τους γονείς μας και ο μεγάλος του έρωτας προς την αρραβωνιαστικιά του Σάρρα, οι άριστες σχέσεις του με τους φίλους και παλιούς συμφοιτητές του, και το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό του, αποτελούσαν και αποτελούν τους πρώτους και βασικούς λόγους για να είναι σε θέση να διατυπώσει κανείς με βεβαιότητα και χωρίς καμία αναστολή ή περίσκεψη τη θέση, ότι ο Κώστας δεν αυτοκτόνησε κατόπιν δικής του απόφασης. Γι΄ αυτό, τόσον εγώ όσο και οι γονείς μου και η αρραβωνιαστικιά του αδελφού μου, Σάρρα Γαλανοπούλου, επιδοθήκαμε έκτοτε για πολλούς μήνες σε έναν μεγάλο αγώνα αποκάλυψης της αλήθειας για το χαμό του Κώστα, προστρέχοντας συνεχώς σε φίλους και γνωστούς, προερχομένους τόσο από το προσωπικό όσο και το επαγγελματικό του περιβάλλον, υποβάλλοντας σε αυτούς κάθε δυνατό ερώτημα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία ικανή εξήγηση για το φρικτό θέαμα που αντικρύσαμε εκείνο το πρωινό της 9 Μαρτίου 2005. Αναμέναμε δε την εξέλιξη της δικογραφίας που είχε σχηματισθεί στο Αστυνομικό Τμήμα του Κολωνού, η οποία χρεώθηκε τελικώς στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών την 2 Ιανουαρίου 2006. Έχοντες πλήρη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη αναμέναμε μέχρι τότε να πληροφορηθούμε κάτι περισσότερο σχετικά με αυτό που συνέβη στον Κώστα. Μέχρι που την 2 Φεβρουαρίου 2006, ημέρα Πέμπτη, έκπληκτοι πληροφορηθήκαμε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο ότι – κατ΄ εκτίμηση – από τον μήνα Ιούνιο του έτους 2004, δύο μήνες προ της ενάρξεως των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα του μισού υπουργικού συμβουλίου, και ακόμη αυτού του ιδίου του πρωθυπουργού και ότι μέσον του εγκλήματος ήταν το δίκτυο της VODAFONE. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η επίσημη εκδοχή της αποκάλυψης ύπαρξης στο λογισμικό της VODAFONE παρανόμως εγκατεστημένου προγράμματος παρακολούθησης τηλεφώνων, προέκυψε κατόπιν ελέγχου για την αντιμετώπιση παραπόνων συνδρομητών, που σχετίζονταν με τη βραδεία διεκπεραίωση γραπτών μηνυμάτων, ο οποίος έλεγχος διενεργήθηκε και από τεχνικούς της κατασκευάστριας εταιρίας ERICSSON. Όπως πληροφορήθηκαν άπαντες οι έλληνες ακροατές των μέσων μαζικής ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων και εμείς, στο λογισμικό των συνακροάσεων είχε ενεργοποιηθεί λογισμικό υποκλοπής τηλεφωνικών συνομιλιών με ειδικά εγκατεστημένο πρόγραμμα, στον κώδικα του οποίου είχε εισαχθεί ένας κατάλογος εντολών παρακολούθησης 100 αριθμών και η εντολή για την εκτροπή των κλήσεων όσων παρακολουθούνταν προς 14 καρτοκινητά τηλέφωνα, τα οποία ήταν συνδεδεμένα έτσι ώστε να αποθηκεύεται το περιεχόμενο της συνομιλίας σε σκληρό δίσκο ηλεκτρονικών υπολογιστών. Την 7 Μαρτίου 2005 διαπιστώθηκαν επισήμως οι υποκλοπές των τηλεφωνικών συνομιλιών και το παρανόμως εγκατεστημένο λογισμικό παρακολούθησης, αφού αντεγράφη σε μαγνητικό αρχείο (κατά τους ισχυρισμούς της εταιρίας VODAFONE) διεγράφη από το λογισμικό των συνακροάσεων, με αποτέλεσμα να είναι δυσχερής η αποκάλυψη των ιχνών των δραστών, ενώ την 10 Μαρτίου 2005 ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας VODAFONE κ. Γεώργιος Κορωνιάς ενημερώνει τον κ. Πρωθυπουργό παρουσία των κ. Υπουργών Δημοσίας Τάξεως και Δικαιοσύνης. Όλα τα ανωτέρω περιστατικά αναφέρθηκαν και ανακοινώθηκαν χωρίς την παραμικρή απόπειρα συσχετισμού τους με την φερόμενη αυτοκτονία του αδελφού μου Κώστα Τσαλικίδη, ο οποίος, όπως προανέφερα, από το Μάιο του 2001 έως το θάνατό του είχε τη θέση του σχεδιαστή δικτύου και διευθυντή τεχνολογίας, με την ευθύνη σχεδιασμού των δραστηριοτήτων για το δίκτυο GSM, GPRS και UMTS της VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ, την ευθύνη για όλα τα τεχνολογικά ζητήματα του δικτύου. Όλα τα ανωτέρω περιστατικά διατυπώθηκαν δίχως την στοιχειώδη αναφορά του θανάτου του αδελφού μου Κώστα, και δίχως την παραμικρή υποψία, μήπως ο θάνατός του συνδέεται με την παρ΄ αυτού διαπίστωση της ύπαρξης του παρανόμου λογισμικού με συνέπεια τη δημιουργία κινήτρου θανάτωσής του από δράστες είτε εντός είτε εκτός της εταιρίας VODAFONE.

Σύμφωνα με την αρραβωνιαστικιά του αειμνήστου αδελφού μου, κ. Σάρρα Γαλανοπούλου, η οποία εξέτασε συνδυαστικώς με τις τελευταίες ανακοινώσεις περί υποκλοπών, ορισμένες συζητήσεις που είχε με τον Κώστα, σε μία συνάντησή τους σε εστιατόριο της Αθήνας, της είχε πει ο αδελφός μου μερικές εβδομάδες πριν το θάνατό του, ότι υπάρχει κίνδυνος να κλείσει η VODAFONE και της είχε ζητήσει να ορκισθεί ότι δεν θα το πει σε κανέναν. Επίσης, τη Δευτέρα 7 Μαρτίου 2005, δηλαδή δύο ημέρες προ του θανάτου του, της είχε πει να κάνει κράτηση για να πάνε με φιλικό τους ζευγάρι σε ξενοδοχείο της Καλαμπάκας, κατά το τριήμερο της 25ης Μαρτίου 2005. Επίσης, περίπου ένα μήνα προ του θανάτου του, κατά τη διάρκεια μίας συζήτησης ο αδελφός μου είπε στη Σάρρα ότι είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου να φύγει από την VODAFONE. Εκείνη, σύμφωνα με τη μαρτυρία της, θεώρησε ότι ο Κώστας εκφράσθηκε με συγκινησιακή φόρτιση, και του είπε ότι υπάρχουν διέξοδοι που μπορεί να επεξεργασθεί και να μην στεναχωριέται. Επίσης σύμφωνα με τη μαρτυρία της αρραβωνιαστικιάς του αδελφού μου Κώστα, η δουλειά του στην VODAFONE του άρεσε πολύ, αλλά «έλεγε συχνά ότι δεν είναι καλό το κλίμα εκεί μέσα». Ώσπου, περίπου είκοσι ημέρες πριν από το θάνατό του, αποφασίζει να φύγει από την VODAFONE και προβαίνει σε δήλωση παραίτησης στον προϊστάμενό του κ. Ν.Π., ο οποίος όμως δεν κάνει δεκτή την παραίτησή του. Στην εταιρία τον γύρισε πίσω ο Κ.Β., έτερος προϊστάμενος στην εσωτερική ιεραρχία της εταιρίας, διαβεβαιώνοντάς τον ότι θα τον αποφορτίσει από τα «βάρη που είχε». Ιεραρχικά ανώτερα από τον αδελφό μου Κώστα ήταν ο Κ.Β., ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Ν.Μ.

Μετά τις ανωτέρω αποκαλύψεις επισκέφθηκα και πάλι την οικία, όπου κατοικούσε ο αδελφός μου Κώστας, και προσπάθησα να ψάξω στα προσωπικά αντικείμενά του, μήπως βρω κάτι το οποίο θα με οδηγούσε σε ένα συμπέρασμα, σε συνδυασμό με αυτά που είχα ακούσει και πληροφορηθεί από τα ΜΜΕ, και μεταξύ κάποιων βιβλίων βρήκα ένα τετράδιο σημειώσεων του Κώστα, στο οποίο φαίνονται γραμμένες σημειώσεις του τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα, χρονολογημένες από την 27 Ιανουαρίου 2005 μέχρι και την 28 Φεβρουαρίου 2005, το οποίο προσκομίζω σε μεγέθυνση φωτοτυπημένο, και για το οποίο έχω επιμεληθεί το διορισμό τεχνικού συμβούλου, ο οποίος, έχων τα τυπικά προσόντα θα είναι σε θέση να εξετάσει και επεξεργασθεί τις σημειώσεις του αδελφού μου στο τετράδιο αυτό, ώστε να εξάγει τα αναγκαία εξ αυτών συμπεράσματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες που γνωρίζουν οι υπάλληλοι της VODAFONE, την 8 Μαρτίου 2005 έγινε μία ευρεία σύσκεψη στα γραφεία της εταιρίας στο Χαλάνδρι, όπου φέρεται να συμμετείχε, πέραν των κ. Γεωργίου Κορωνιά, Ν.Μ., Ν.Μ., και Ν.Π. και ο αδελφός μου Κώστας, και κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκε πολύ έντονα το ζήτημα των υποκλοπών και του παρανόμου λογισμικού. Την επομένη ημέρα ο αδελφός μου, χωρίς να αντιμετωπίζει το παραμικρό πρόβλημα, φέρεται να αυτοκτονεί. Τα ανωτέρω περιστατικά, όπως έχουν συμβεί και σύμφωνα με την χρονική ακολουθία τους και συνάφεια, δεν επιτρέπουν όμως την κρίση ότι ο θάνατος του αδελφού μου είναι άσχετος προς την διαπίστωση του παρανόμου λογισμικού παρακολούθησης τηλεφωνικών συνομιλιών.

Την 3 Φεβρουαρίου 2006 η εταιρία VODAFONE φέρεται να έχει εκδώσει ανακοίνωση, το κείμενο της οποίας έχει ως εξής:

«3 Φεβρουαρίου 2006
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Με αφορμή τη φημολογία για το ατυχές περιστατικό του θανάτου του συναδέλφου Κώστα Τσαλικίδη, η Vodafone-Panafon αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει και δημοσίως την θλίψη, αλλά και τον σεβασμό της στην μνήμη του Κώστα, ο οποίος ήταν Προϊστάμενος Τμήματος Σχεδιασμού Δικτύου και εργαζόταν στην εταιρεία από το 1995. Η εταιρεία δηλώνει ότι ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ του θανάτου και της ύπαρξης λογισμικού διενέργειας υποκλοπών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και κάθε προσπάθεια συσχέτισής τους είναι, τουλάχιστον, άστοχη. Η εταιρεία σεβόμενη την μνήμη του Κώστα δεν θα ήθελε να προβεί σε καμία περαιτέρω δήλωση σχετικά με το περιστατικό και όσον αφορά τις επιμέρους λεπτομέρειες του συμβάντος θα πρέπει να αναζητηθούν από τις αρμόδιες Αστυνομικές Αρχές.» Βεβαίως η εταιρία VODAFONE δεν εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έχει αχθεί μετά βεβαιότητας στο συμπέρασμα ότι ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ του θανάτου και της ύπαρξης λογισμικού διενέργειας υποκλοπών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και γιατί κάθε προσπάθεια συσχέτισής τους είναι, «τουλάχιστον, άστοχη».

Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2006 η οικογένειά μου έδωσε την εντολή στον δικηγόρο κ. Θεμιστοκλή Ι. Σοφό να ανακοινώσει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης το κείμενο με το εξής περιεχόμενο:

«Αθήνα, την 5 Φεβρουαρίου 2006
1.- Η οικογένεια του άτυχου Κώστα Τσαλικίδη, ο οποίος βρέθηκε την 9 Μαρτίου 2005 απαγχονισμένος στην οικία του, μου έδωσε την εντολή να αναλάβω την εκπροσώπησή της σε όλα τα ζητήματα που άπτονται της διενεργουμένης έρευνας για τις συνθήκες και τα αίτια του θανάτου του, και να εκτελέσω κάθε αναγκαία ενέργεια δικαστική ή εξώδικη προκειμένου να αποκαλυφθεί η αλήθεια.
2.- Τα ερωτήματα που δημοσιεύθηκαν σε μεγάλη μερίδα των εφημερίδων του ημερήσιου και του κυριακάτικου τύπου, και τα οποία έχουν δημιουργήσει δεδικαιολογημένο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης να πληροφορηθεί τις επιμέρους λεπτομέρειες και περιστατικά, σχετικώς με τις υποκλοπές, οδήγησαν την οικογένεια Τσαλικίδη στην απόφαση να θέσει τα ουσιώδη ζητήματα, που γεννώνται σε αυτά τα ερωτήματα, και που συναρτώνται άμεσα ή έμμεσα με το θάνατο του Κώστα Τσαλικίδη, στην κρίση της Δικαιοσύνης.
3.- Η οικογένεια του Κώστα Τσαλικίδη παρακαλεί να κατανοήσουμε όλοι το δράμα που αντιμετωπίζει και να επιδείξουμε τη δέουσα σοβαρότητα και σεβασμό στη μνήμη του Κώστα Τσαλικίδη, αλλά και την πρέπουσα ευαισθησία στο κύρος και το όνομα προσώπων, φυσικών ή και νομικών. Πρέπει να αποφευχθούν οι υποθέσεις που βλάπτουν άμεσα ή έμμεσα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, και να επικεντρωθεί η έρευνα στις ευθύνες των προσώπων, φυσικών ή νομικών, όσο βαθιά και αν πρέπει να φθάσει η έρευνα αυτή, και ανεξάρτητα από την ιεραρχική δομή της στελέχωσης εταιριών, οργανισμών κλπ. προσώπων. Πρέπει επίσης σε κάθε περίπτωση να ληφθεί υπόψιν, ότι κάθε διατύπωση γνώμης, μη ηλεγμένης, μη τεκμηριωμένης, και μη θεμελιωμένης σε βάσιμα και αληθινά περιστατικά, κάθε απόπειρα διατύπωσης υπόθεσης και σεναριολογίας, και η διάδοση αυτών, είναι ικανές να προσβάλλουν τόσο τη μνήμη του Κώστα Τσαλικίδη, όσο και την ομαλότητα στη διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης και της μετέπειτα ανάκρισης.
4.- Τα ερωτήματα, τα οποία εναγωνίως αναμένει η οικογένεια του Κώστα Τσαλικίδη, να απαντηθούν, και να χυθεί άπλετο φως σε αυτά, είναι τα εξής:
i.- Τι διερευνούν επί 11 μήνες οι Αρχές, ποία πρόσωπα έχουν κληθεί να καταθέσουν και τι έχουν καταθέσει. Μπορεί βεβαίως η διενεργουμένη προκαταρκτική εξέταση να τελείται με την απαιτουμένη μυστικότητα, πράγμα το οποίο δικονομικώς είναι απόλυτα δικαιολογημένο, έχει όμως το δικαίωμα η οικογένεια Τσαλικίδη, και εφόσον υποβάλει τη μηνυτήρια αναφορά κατά αγνώστων αρχικώς, την οποία προτίθεται, και δηλώσει νομίμως παράσταση πολιτικής αγωγής, να πληροφορηθεί τα στοιχεία, που έχουν συλλεγεί μέχρι τώρα και να της δοθεί το δικαίωμα να ασκήσει τα δικαιώματα που της παρέχει ο Νόμος.
ii.- Θα πρέπει να πληροφορηθεί τα πρόσωπα που έχουν εξετασθεί και να έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει τις καταθέσεις και μαρτυρίες τους, ώστε να ασκήσει τα δικαιώματα που της χορηγεί ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας.
iii.- Επίσης θα πρέπει να πληροφορηθεί επί των λεπτομερειών που άπτονται του ουσιώδους ζητήματος της επίσημης θέσης των εταιριών κινητής τηλεφωνίας και τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα στην υπόθεση, επί του ερωτήματος, εάν έχουν παραδοθεί στην Δικαιοσύνη και πότε, τα ακριβή αντίγραφα και η εικόνα του δικτύου, πριν από την αφαίρεση του λογισμικού, εάν έχει αυτό αποτυπωθεί σε μαγνητικά μέσα και έχει κατατεθεί στις διωκτικές και δικαστικές αρχές, και κυρίως, εάν το περιεχόμενο των μαγνητικών αρχείων αντικατοπτρίζει την πλήρη και ακριβή εικόνα του δικτύου πριν την αφαίρεση του λογισμικού.
iv.- Επίσης θα πρέπει να ελεγχθούν η ηλεκτρονική αλληλογραφία, (inbox και outbox), στο server της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, και, σε περίπτωση διαγραφής των, να δοθούν πειστικές εξηγήσεις για το λόγο της διαγραφής τους, αφής στιγμής διεγράφησαν σε χρόνο, που κατόπιν της φερομένης αυτοκτονίας του Κώστα Τσαλικίδη, όφειλαν να μην εγγίζουν πιθανό προανακριτικό υλικό, χωρίς την άδεια της αρμόδιας Αρχής.
v.- Επίσης θα πρέπει να διερευνηθεί εάν είναι αληθές ότι, ενώ οι υποκλοπές εντοπίσθηκαν από τεχνικούς την 7 Μαρτίου 2005 (βλ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 5.2.2006, σελίδα 8), επικοινώνησε ο υπεύθυνος της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας με το πρωθυπουργικό γραφείο τρεις ημέρες αργότερα, δηλαδή την 10 Μαρτίου 2005, και εάν είναι όντως αληθές, να τεθεί το ερώτημα στον υπεύθυνο της εταιρίας, να δώσει πειστικές εξηγήσεις για τους λόγους αυτής της καθυστέρησης, στις αρμόδιες αρχές. Και μάλιστα, εάν η απενεργοποίηση του λογισμικού φέρεται να έχει γίνει την 8 Μαρτίου 2005 (βλ. όμοια ως άνω πηγή), προτού δηλαδή ενημερωθεί η κυβέρνηση, να δοθούν πειστικές εξηγήσεις τόσο για την ενέργεια όσο και την παράλειψη.
5.- Last but not least, θα πρέπει, έστω και καθυστερημένα, να διενεργηθεί ενδελεχής έρευνα για το ενδεχόμενο, ο Κώστας Τσαλικίδης να γνώριζε πράγματα, τα οποία τον καθιστούσαν επικίνδυνο για τους υποκλοπείς. Αυτά προς το παρόν. Αναμένουμε όλοι τη συνέχεια με ψυχραιμία και εγκράτεια, και με κύριο γνώμονα τη διατήρηση της εμπιστοσύνης μας στους θεσμούς και τα όργανα της Πολιτείας.
Θεμιστοκλής Ι. Σοφός
Δ.Ν.- Δικηγόρος»

Κατόπιν αυτών, και αφού ελεγχθεί η ηλεκτρονική αλληλογραφία του αδελφού μου κατά το διάστημα των τελευταίων μηνών προ του θανάτου του [εισερχόμενα και εξερχόμενα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (inbox και outbox)], στο server της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, καθώς και όλα τα ηλεκτρονικά αρχεία, αποθηκευμένα στον σκληρό δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή του αδελφού μου Κώστα, που υπάρχει στην εταιρία VODAFONE (βάσει του καταλόγου χρέωσης ηλεκτρονικών υπολογιστών και άλλων αντικειμένων ανά υπάλληλο), και, σε περίπτωση διαγραφής των, να κινηθεί ποινική δίωξη για υπεξαγωγή εγγράφων, αφής στιγμής διεγράφησαν σε χρόνο, που κατόπιν της φερομένης αυτοκτονίας του Κώστα Τσαλικίδη, όφειλαν να μην εγγίζουν πιθανό προανακριτικό υλικό, χωρίς την άδεια της αρμόδιας Αρχής.

Παραλλήλως θα πρέπει να ελεγχθεί το ενδεχόμενο να θανάτωσε ο δράστης ή οι δράστες τον αδελφό μου διά πνιγμού και κατόπιν να τον κρέμασαν, ώστε να φαίνεται ως δήθεν αυτοκτονία, και να κινηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, και σε περίπτωση αποκλεισμού μίας τέτοιας ενέργειας πρέπει να ελεγχθεί το ενδεχόμενο να οδήγησε με πιέσεις και εκβιασμούς ο δράστης ή οι δράστες τον αδελφό μου στην απόφαση να αυτοκτονήσει (με πιέσεις, εκβιασμούς κλπ.) και να κινηθεί ποινική δίωξη κατ΄ αγνώστων για συμμετοχή σε αυτοκτονία σύμφωνα με το άρθρο 301 ΠΚ.

Με την ανωτέρω μηνυτήρια αναφορά μου δήλωσα επίσης ότι Παρίσταμαι ως πολιτικώς ενάγων για την ψυχική οδύνη που έχω υποστεί από τις άδικες πράξεις των δραστών.

IV – EXPOSÉ RELATIF AUX PRESCRIPTIONS DE L’ ARTICLE 35 & 1 DE LA
CONVENTION
STATEMENT RELATIVE TO ARTICLE 35 & 1 OF THE CONVENTION
ΕΚΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 35 ΠΑΡ.1 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ


(Voir chapitre IV de la note explicative, Donner pour chaque grief, et au besoin sur une feuille séparée, les renseignements demandés sous les points 16 à18 ci- après)
(See Part IV of the Explanatory Note. If necessary, give the details mentioned below under points 16 to 18 on a separate sheet for each separate complaint)
(Βλ. κεφάλαιο ΙV του επεξηγηματικού δελτίου. Εάν χρειαστεί, για τις πληροφορίες που σας ζητούνται πιο κάτω στα σημεία 16 έως 18, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για κάθε παράπονο χωριστό φύλλο χαρτιού)


16. Décision interne définitive (date and nature de la decision,organe–judiciaire ou autre-l
ayant rendue)
Final decision (date, court of authority and nature of decision)
Εσωτερική τελεσίδικη απόφαση (να αναφέρετε την ημερομηνία, την φύση και το όργανο – δικαστικό ή άλλο – που εξέδωσε την απόφαση)

H υπ΄αριθμ. 565/2006 Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών, η οποία μου κοινοποιήθηκε την 4 Οκτωβρίου 2006, και η οποία εκδόθηκε κατόπιν της από 4-7-2006 προσφυγής μου κατά της κατά της υπ΄ αριθμ. 80/2006 και από 20-6-2006 Διατάξεως του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών, η οποία εκδόθηκε κατόπιν της υπό στοιχεία ΑΒΜ Δ06/498 από 9-2-2006 μηνύσεώς μου κατά παντός υπευθύνου προσώπου.


17. Autres décisions (énumérées dans l’ ordre chronologique en indiquant, pour chaque décision, sa date, sa nature et l’ organe – judiciaire ou autre – l’ ayant rendue)
Other decisions, (list in chronological order, giving date, court or authority and nature of decision for each of them)
Άλλες αποφάσεις (να τις παραθέσετε με χρονολογική σειρά και να αναφέρετε την ημερομηνία, την φύση και το όργανο (δικαστικό ή άλλο) που εξέδωσε την κάθε απόφαση)


18. Dispos(i)ez-vous d’ un recours que vous n’ avez pas exercé ? Si oui, lequel et pour quel motif n’ a-t Il pas été exercé ?
Is there or was there any other appeal or other remedy available to you which you have not used ? If so, explain why you have not used it.
Υπάρχει ή υπήρχε στην διάθεσή σας, άλλο ένδικο μέσο το οποίο δεν ασκήσατε; Εάν ναι, να αναφέρετε τους λόγους για τους οποίους δεν ασκήσατε το συγκεκριμένο ένδικο μέσο

Δεν έχω την δυνατότητα ασκήσεως άλλου ενδίκου μέσου


III EXPOSÈ DE LA OU DES VIOLATION(S) DE LA CONVENTION ET/OU DES PROTOCOLES ALLÉGUÉE(S), AINSI QUE DES ARGUMENTS À L’ APPUI STATEMENT OF ALLEGED VIOLATION(S) OF THE CONVENTION AND/OR PROTOCOLS AND OF RELEVANT ARGUMENTS
ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ Η ΤΩΝ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΚΑΙ /Η ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΤΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ
ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΕ ΕΙΣ ΕΠΙΡΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ ΣΑΣ

(Voir chapitre III de la note explicative)
(See Part III of the Explanatory Note)
(Βλ. κεφάλαιο ΙΙΙ του επεξηγηματικού δελτίου)


15. Σύμφωνα με το άρθρο 42 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, «εκτός από αυτόν που αδικήθηκε, και οποιοσδήποτε άλλος έχει το δικαίωμα να καταγγείλει στην αρχή τις αξιόποινες πράξεις που διώκονται αυτεπαγγέλτως, τις οποίες πληροφορήθηκε με οποιονδήποτε τρόπο. Η μήνυση γίνεται απευθείας στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, αλλά και στους άλλους ανακριτικούς υπαλλήλους, είτε από τον ίδιο τον μηνυτή είτε από ειδικό πληρεξούσιο.» Σύμφωνα με το άρθρο 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, «…ο εισαγγελέας, όταν λάβει τη μήνυση ή την αναφορά, κινεί την ποινική δίωξη, παραγγέλλοντας προανάκριση ή ανάκριση ή εισάγοντας την υπόθεση με απευθείας κλήση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, όπου αυτό προβλέπεται… 2. Αν η μήνυση ή η αναφορά δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών την αρχειοθετεί και υποβάλλει αντίγραφο στον εισαγγελέα εφετών, αναφέροντας τους λόγους που τον οδήγησαν να μην κινήσει την ποινική δίωξη. Στις ίδιες ενέργειες προβαίνει και αν μετά την ενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ή τις ανακριτικές πράξεις που έγιναν κατά το άρθρο 243 παρ. 2 ή την ένορκη διοικητική εξέταση κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη. Ο εισαγγελέας εφετών έχει δικαίωμα: α) στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου να παραγγείλει προκαταρκτική εξέταση από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, αν πρόκειται για κακούργημα ή για πλημμέλημα αρμοδιότητας του τριμελούς πλημμελειοδικείου ή να κινηθεί η ποινική δίωξη για τα λοιπά εγκλήματα και β) στην περίπτωση του δεύτερου εδαφίου να παραγγείλει να κινηθεί η ποινική δίωξη.»

Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει κατ΄ αρχάς ότι ο εισαγγελέας, όταν λάβει τη μήνυση ή την αναφορά, μπορεί να κινήσει την ποινική δίωξη, παραγγέλλοντας προανάκριση ή ανάκριση ή εισάγοντας την υπόθεση με απευθείας κλήση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Μπορεί όμως και να την αρχειοθετήσει, εάν κρίνει ότι η μήνυση ή η αναφορά δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης. Έχει όμως και μία τρίτη επιλογή: Μπορεί να την αρχειοθετήσει, μόνον εφόσον προηγηθούν η ενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ή ανακριτικές πράξεις και κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη. Το τελευταίο δικαίωμα του Εισαγγελέως να αρχειοθετήσει τη μήνυση ή αναφορά, μόνον υπό την προϋπόθεση ότι θα προηγηθούν η ενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ή ανακριτικές πράξεις και ο Εισαγγελέας κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη, προστέθηκε με το άρθρο 5 του Νόμου 3160/2003.

Στην Εισηγητική Έκθεση στο σχέδιο νόμου (του μετέπειτα Νόμου 3160/2003) αναφέρεται σχετικώς ότι απαιτείται η προηγούμενη συγκέντρωση ουσιαστικών στοιχείων, με προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις και αιτιολογημένη κρίση του εισαγγελέα ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση ποινικής δίωξης, και ότι με τη διάταξη αυτή, «παράλληλα με τη διασφάλιση της προστασίας της προσωπικότητας των πολιτών από προπετείς μηνύσεις και αναφορές, θα επιτευχθεί σοβαρή ελάφρυνση στην προδικασία και στα ακροατήρια. Κατά τα λοιπά διαφυλάσσεται το δικαίωμα του εισαγγελέα για αρχειοθέτηση σε κάθε έγκλημα χωρίς την ανάγκη προηγούμενης προκαταρκτικής εξέτασης, όταν η μήνυση ή η καταγγελία είναι νόμω αστήρικτη ή προφανώς αβάσιμη ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης. Επεκτείνεται δε αυτό και στην περίπτωση που οι ενδείξεις κρίνονται ανεπαρκείς μετά την ενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Ο λόγος διαφοροποίησης των προϋποθέσεως αρχειοθέτησης στις δύο περιπτώσεις (νόμω αστήρικτη ή προφανώς αβάσιμη ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης στην πρώτη, ανεπαρκείς ενδείξεις στη δεύτερη) είναι πρόδηλος. Στη δεύτερη υπάρχουν συγκεντρωμένα ουσιαστικά στοιχεία στην κρίση του εισαγγελέα.»

Σύμφωνα με το άρθρο 138 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας «… ο κώδικας αυτός ορίζει σε ποιες περιπτώσεις ο δικαστής εκδίδει απόφαση ή διάταξη. Διατάξεις εκδίδει και ο εισαγγελέας σε όσες περιπτώσεις του επιβάλλει ο νόμος την υποχρέωση να λαμβάνει μέτρα κατά την προδικασία ή κατά το χρόνο που το δικαστήριο διακόπτει τη συνεδρίασή του…Η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου ονομάζεται βούλευμα… 2. Πριν από κάθε απόφαση ή διάταξη του δικαστή που εκδίδεται κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο παίρνουν το λόγο σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου ο εισαγγελέας ή ο δημόσιος κατήγορος, όπου υπάρχει, καθώς και οι παρόντες διάδικοι. Τα βουλεύματα του δικαστικού συμβουλίου και οι διατάξεις του ανακριτή εκδίδονται ύστερα από γραπτή πρόταση του εισαγγελέα, ο οποίος την αναπτύσσει και προφορικά. Ο νόμος ορίζει τις περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να ακουστούν οι διάδικοι πριν εκδοθεί το βούλευμα ή η διάταξη του ανακριτή…3. Η παράβαση της παρ. 2 συνεπάγεται την ακυρότητα της απόφασης, του βουλεύματος και της διάταξης.» Εκ της διατάξεως αυτής προκύπτει ότι ακυρότητα της διάταξης που εκδίδει ο Εισαγγελέας προβλέπεται μόνον στις περιπώσεις που εκδίδεται διάταξη του δικαστή που εκδίδεται κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο.

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 139 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας «…οι αποφάσεις και τα βουλεύματα, καθώς και οι διατάξεις του ανακριτή και του εισαγγελέα, πρέπει να αιτιολογούνται ειδικά και εμπεριστατωμένα…. Αιτιολογία απαιτείται σε όλες χωρίς εξαίρεση τις αποφάσεις, τα βουλεύματα και τις διατάξεις, ανεξάρτητα του αν αυτό απαιτείται ειδικά από το νόμο ή αν είναι οριστικές ή παρεμπίπτουσες ή αν η έκδοσή τους αφήνεται στη διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του δικαστή που τις εξέδωσε.»

Σύμφωνα με το άρθρο 480 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας «…ο πολιτικώς ενάγων μπορεί να ασκήσει έφεση κατά των βουλευμάτων του συμβουλίου πλημμελειοδικών, όταν πρόκειται για κακούργημα και μόνο στις περιπτώσεις β΄, γ΄και δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 479». Επομένως δεν προβλέπεται η άσκηση έφεσης κατά διατάξεως του Εισαγγελέως.

Σύμφωνα με το άρθρο 504 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας «…όταν ο νόμος δεν ορίζει ειδικά κάτι άλλο, αίτηση αναίρεσης επιτρέπεται μόνο κατά της απόφασης που, όπως απαγγέλθηκε, δεν προσβάλλεται με έφεση και κατά της απόφασης του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου που εκδόθηκε ύστερα από άσκηση έφεσης, αν με τις αποφάσεις αυτές το δικαστήριο αποφάνθηκε τελειωτικά για την κατηγορία ή αν έπαυσε οριστικά ή κήρυξε απαράδεκτη την ποινική δίωξη.» Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 505 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας «…αναίρεση μπορούν να ζητήσουν … ο πολιτικώς ενάγων για την καταδικαστική απόφαση, μόνον για το τμήμα της που επιδικάζει σ΄ αυτόν αποζημίωση ή ικανοποίηση ή απορρίπτει την αγωγή του, επειδή δεν στηρίζεται στο νόμο…». Επίσης σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 505 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας «… ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί να ζητήσει την αναίρεση οποιασδήποτε απόφασης μέσα στην προθεσμία που ορίζεται …». Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι δεν νοείται ούτε προβλέπεται στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ελληνικής Δημοκρατίας ένδικο μέσον εφέσεως ή αναιρέσεως κατά της Διατάξεως του Εισαγγελέως.

Η σώρευση τόσων εξουσιών στο πρόσωπο του κ. Εισαγγελέως όμως εγγίζει πλέον τον πυρήνα του Δικαιώματος της πρόσβασης στο Δικαστήριο, που κατοχυρώνει το άρθρο 6 παρ. 1 εδ. α΄ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 και έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, υπερνομοθετική ισχύ. Βεβαίως απαιτείται σε κάθε μήνυση η συγκέντρωση ουσιαστικών στοιχείων, με προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις και αιτιολογημένη κρίση του εισαγγελέα ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση ποινικής δίωξης, αλλά με το άρθρο 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που θεσπίσθηκε για να διαφυλάσσεται το δικαίωμα του εισαγγελέα για αρχειοθέτηση σε κάθε έγκλημα χωρίς την ανάγκη προηγούμενης προκαταρκτικής εξέτασης, όταν η μήνυση ή η καταγγελία είναι νόμω αστήρικτη ή προφανώς αβάσιμη ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, σωρεύεται στο πρόσωπο του Εισαγγελέως εξουσία μεγαλύτερη από αυτήν που επιτρέπει και επιτάσσει το άρθρο 6 παρ. 1 εδ. α΄ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 και έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, υπερνομοθετική ισχύ. Η μήνυσή μου και τα συμπληρωματικά μου υπομνήματα δεν έφθασαν ποτέ σε ένα Δικαστήριο ή σε κάποιο Δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο θα μπορούσε να κρίνει και εάν οι ενδείξεις κρίνονται ανεπαρκείς μετά την ενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Με την απορριπτική Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, η οποία επικυρώθηκε από τον ιεραρχικά προϊστάμενό του Εισαγγελέα Εφετών, απορρίφθηκε η μήνυσή μου με αποτέλεσμα να αποστερηθώ έτσι της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου. Ένα Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο, προς το οποίο την πρόσβαση μου αποστέρησε αδικαιολόγητα και κατά παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ η Ελληνική Δημοκρατία και οι εκδοθείσες συμπροσβαλλόμενες Διατάξεις των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών, παρότι τη ζήτησα, θα μπορούσε να αξιολογήσει τα δεδομένα, να κρίνει επί των δικαίων αιτημάτων μου και να απαντήσει θετικά ή αρνητικά.

Κατά το άρθρο 6 § 1 εδ. α΄ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 και έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, υπερνομοθετική ισχύ, «παν πρόσωπον έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθεί δικαίως δημοσία και εντός λογικής προθεσμίας υπό ανεξαρτήτου και αμερολήπτου δικαστηρίου, νομίμως λειτουργούντος, το οποίον θα αποφασίσει είτε επί των αμφισβητήσεων επί των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του αστικής φύσεως, είτε επί του βασίμου πάσης εναντίον του κατηγορίας». Η διάταξη αυτή εγγυάται «το δικαίωμα στο δικαστήριο», έκφανση του οποίου αποτελεί το δικαίωμα προσβάσεως στο δικαστήριο. Το δικαίωμα τούτο δεν είναι απόλυτο, αλλά μπορεί να υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς, ιδίως όσον αφορά τις προϋποθέσεις του παραδεκτού ενός ενδίκου μέσου, αρκεί οι περιορισμοί αυτοί να μην περιορίζουν ουσιωδώς το δικαίωμα προσφυγής στο δικαστήριο, ώστε να προσβάλλεται η ιδία η ουσία του δικαιώματος αυτού. Αντιθέτως, οι περιορισμοί αυτοί είναι σύμφωνοι προς την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 6 της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, εφόσον δικαιολογούνται από την εύλογη σχέση αναλογικότητας, που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των χρησιμοποιουμένων μέσων και των επιδιωκομένων σκοπών. Εντεύθεν παρέπεται ότι το Κράτος, όταν θεσπίζει το ένδικο μέσο, έχει την υποχρέωση να διαμορφώνει τις σχετικές διαδικασίες, που αφορούν τους τύπους και τις προθεσμίες του ενδίκου τούτου μέσου, κατά τρόπο σύμφωνο προς τις απορρέουσες από το εν λόγω άρθρο 6 εγγυήσεις. Η παράλειψη της Ελληνικής Δημοκρατίας να μου εξασφαλίσει την πρόσβαση σε Δικαστήριο ή σε δικαστικό Συμβούλιο καθώς και διά της Διατάξεως των κ. Εισαγγελέων να αποφανθούν επί των ανωτέρω αιτημάτων μου συνιστά αναμφισβήτητα παράβαση του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο και έλλειψη ακροάσεως κατά τα ανωτέρω, ενώ η έκδοση της προσβαλλομένης Διάταξης που απορρίπτει την υπό κρίση από 9-2-2006 έγκλησή μου παραλείποντας οιαδήποτε μνεία -θετική ή αρνητική- επί των ανωτέρω αιτημάτων μου συνιστά αρνητική υπέρβαση εξουσίας του δικαιοδοτικού οργάνου που την εξέδωσε. (βλ. την από 27.5.2004 απόφαση του ΕΔΔΑ επί της υποθέσεως Μπουλουγούρα κατά Ελλάδας).

Προσφεύγω ενώπιον Υμών νομίμως και εμπροθέσμως κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, και κατά της υπ΄ αριθμ. 80/2006 και από 20-6-2006 Διατάξεως του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών, η οποία εξεδόθη κατόπιν της υπό στοιχεία ΑΒΜ Δ06/498 από 9-2-2006 μηνύσεώς μου κατά παντός υπευθύνου προσώπου, και επιδόθηκε εις εμέ την 21 Ιουνίου 2006, και κατά της υπ΄ αριθμ. 565/2006 Διάταξης του κ. Εισαγγελέως Εφετών, που εξεδόθη κατόπιν της από 4-7-2006 προσφυγής μου κατά της Διάταξης αυτής, η οποία μου κοινοποιήθηκε την 4 Οκτωβρίου 2006, διότι με τις προσβαλλόμενες Διατάξεις έχει παραβιασθεί το θεμελιώδες δικαίωμά μου περί προσβάσεως στο Δικαστήριο. Με την ανωτέρω μήνυσή μου ζήτησα πρόσβαση σε Δικαστήριο της Ελληνικής Δημοκρατίας το οποίο θα ήλεγχε τις συνθήκες και τις περιστάσεις του θανάτου του αδελφού μου Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, καθώς και το ενδεχόμενο να θανάτωσε ο δράστης ή οι δράστες τον αδελφό μου διά πνιγμού και κατόπιν να τον κρέμασαν, ώστε να φαίνεται ως δήθεν αυτοκτονία, ζήτησα δε να κινηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, και σε περίπτωση αποκλεισμού μίας τέτοιας ενέργειας ζήτησα να ελεγχθεί το ενδεχόμενο να οδήγησε με πιέσεις και εκβιασμούς ο δράστης ή οι δράστες τον αδελφό μου στην απόφαση να αυτοκτονήσει (με πιέσεις, εκβιασμούς κλπ.) και να κινηθεί ποινική δίωξη κατ΄ αγνώστων για συμμετοχή σε αυτοκτονία σύμφωνα με το άρθρο 301 ΠΚ. Επίσης ζήτησα να εγκριθεί η εκταφή του αδελφού μου από την ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών με τεχνικό σύμβουλο τότε τον Παναγιώτη Γιαμαρέλλο, Ιατροδικαστή Α Τάξεως, επίτιμο προϊστάμενο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας, ο οποίος εν τω μεταξύ έχει αποβιώσει. Δήλωσα τέλος ότι παρίσταμαι ως πολιτικώς ενάγων για την ψυχική οδύνη που έχω υποστεί από τις άδικες πράξεις των δραστών. Τα αιτήματα αυτά δεν έφθασαν ποτέ σε ένα Δικαστήριο ή σε κάποιο Δικαστικό Συμβούλιο, αφού με την ανωτέρω Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, η οποία επικυρώθηκε από τον ιεραρχικά προϊστάμενό του Εισαγγελέα Εφετών, απορρίφθηκαν με αποτέλεσμα να αποστερηθώ έτσι της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου. Ένα Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο, προς το οποίο την πρόσβαση μου αποστέρησε αδικαιολόγητα και κατά παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ η Ελληνική Δημοκρατία και οι εκδοθείσες συμπροσβαλλόμενες Διατάξεις των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών, παρότι τη ζήτησα, θα μπορούσε να αξιολογήσει τα δεδομένα, να κρίνει επί των δικαίων αιτημάτων μου και να απαντήσει θετικά ή αρνητικά. Με τις προσβαλλόμενες Διατάξεις γίνεται μνεία ότι ελήφθη υπ΄ όψιν η «από 9-2-2006 έγκληση («μηνυτήρια αναφορά») καθώς και το από 13-4-2006 υπόμνημα του Παναγιώτη Τσαλικίδη», ενώ αληθές είναι ότι έχω υποβάλει και το από 14 Μαρτίου 2006 έγγραφο διά του συνηγόρου μου, το οποίο ευρίσκεται στη δικογραφία, και στο οποίο διατυπώνονται συγκεκριμένα αιτήματα, των οποίων ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών έλαβε γνώση, αλλά ουδέποτε απήντησε ή επελήφθη αυτών κάποιο Δικαστήριο. Επίσης έχω υποβάλει στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών το από 14 Ιουνίου 2006 υπόμνημά μου, στο οποίο αναφέρω και προσδιορίζω συγκεκριμένα σημεία που πρέπει να ελεγχθούν ενώ διατυπώνω συμπεράσματα, τα οποία εκ του κειμένου της προσβαλλομένης Διατάξεως ουδόλως προκύπτει ότι ελήφθησαν υπόψη ούτε από τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και πολλώ δε μάλλον από κάποιο Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο.
Παραπονούμαι
i. για αποστέρηση της πρόσβασης σε Δικαστήριο και
ii. έλλειψη ακροάσεως
διότι, αφού δεν μπόρεσα να έχω την πρόσβαση σε Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο ούτε απαντήθηκαν συγκεκριμένα ερωτήματα δεδομένου ότι όπως προκύπτει από τις εκδοθείσες Διατάξεις των κ. Εισαγγελέων ούτε καν ερευνήθηκαν, εφόσον δεν γίνεται αναφορά είτε θετικώς είτε αρνητικώς (απορριπτικώς) στα συγκεκριμένα αυτά ερωτήματά μου, συντρέχει περίπτωση παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και ειδικότερα της διάταξης του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ.
Με την υπό στοιχεία ΑΒΜ Δ06/498 από 9-2-2006 μήνυσή μου κατά παντός υπευθύνου προσώπου καθώς και το από 14 Μαρτίου 2006 συμπληρωματικό έγγραφο υπόμνημά μου που υπεβλήθη στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών διά του συνηγόρου μου κ. Θεμιστοκλή Ι. Σοφού, διατυπώνονται συγκεκριμένα αιτήματα, των οποίων ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών έλαβε γνώση, αλλά ουδέποτε απήντησε, πολλώ δε μάλλον δεν μνημόνευσε ή απήντησε στην προσβαλλομένη Διάταξή του. Συγκεκριμένα έχει το κείμενο του υπομνήματός μου επί λέξει ως εξής:
«Σε συνέχεια της από 9.2.2006 μηνύσεως του εντολέως μου κ. Παναγιώτη Τσαλικίδη κατά αγνώστων σχετικά με τον αδιευκρίνιστο θάνατο του αδελφού του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, και κατόπιν εντολής του μηνυτή αιτούμαι ενώπιον Υμών να διερευνηθεί 1.- ο κύριος του τηλεφώνου 0030491010, από τον οποίο φέρεται να έχει γίνει τις πρώτες πρωινές ώρες της 9 Μαρτίου 2005 μία αναπάντητη κλήση προς τον αριθμό του κινητού του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, 2.- ο κύριος του τηλεφώνου 0030496499, από τον οποίο φέρεται να έχει γίνει τις πρώτες πρωινές ώρες της 9 Μαρτίου 2005 μία αναπάντητη κλήση προς τον αριθμό του κινητού του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, 3.- ο κύριος του τηλεφώνου 6972224621, προς τον οποίο φέρεται να έχει γίνει τις πρώτες πρωινές ώρες της 9 Μαρτίου 2005 μία εξερχόμενη κλήση από το κινητό τηλέφωνο του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, 4.- ο κύριος του τηλεφώνου 0030496024, από τον οποίο φέρεται να έχει γίνει τις πρώτες πρωινές ώρες της 9 Μαρτίου 2005 μία αναπάντητη κλήση προς τον αριθμό του κινητού του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, 5.- για το τηλέφωνο 6972224621 αιτούμαι να διερευνηθεί η φορητότητα (portability), δηλαδή η δυνατότητα να έχει μεταφερθεί η σύνδεση του κινητού αυτού τηλεφώνου με τον ανωτέρω αριθμό σε άλλη εταιρία πλην της COSMOTE, και ανεξαρτήτως αυτού να διερευνηθεί εάν γίνεται προώθηση σε άλλο νούμερο από την VODAFONE, ιδία δε με ποίον τρόπο και από ποία πρόσωπα είναι δυνατόν να γίνεται αυτή η εκτροπή, 6.- Αιτούμαι επίσης να διερευνηθούν όλες οι τηλεφωνικές κλήσεις από και προς το τηλεφωνικό κέντρο της εταιρίας VODAFONE για όλα τα γραφεία και όλα τα στελέχη για το χρονικό διάστημα 7, 8 και 9 Μαρτίου 2005, 7.- Αιτούμαι περαιτέρω να χορηγηθούν εις Υμάς όλες οι τηλεφωνικές κλήσεις από και προς κεραίες όλων των εταιριών κινητής τηλεφωνίας που περικλείουν την οικία του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, για το χρονικό διάστημα από 20:00 μ.μ. της 8 Μαρτίου 2005, έως και 08:00 π.μ. της 9 Μαρτίου 2005, ιδίως δε να δοθεί μεγάλη έμφαση στις κλήσεις από και προς κεραίες όλων των εταιριών κινητής τηλεφωνίας που περικλείουν την οικία του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, ΤΡΙΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΘΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ Κ.ΤΣΑΛΙΚΙΔΗ.» Τα αιτήματα αυτά δεν έφθασαν ποτέ σε ένα Δικαστήριο ή σε κάποιο Δικαστικό Συμβούλιο, αφού με την ανωτέρω Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, η οποία επικυρώθηκε από τον ιεραρχικά προϊστάμενό του Εισαγγελέα Εφετών, απορρίφθηκαν με αποτέλεσμα να αποστερηθώ έτσι της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου. Ένα Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο, προς το οποίο την πρόσβαση μου αποστέρησε αδικαιολόγητα και κατά παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ η Ελληνική Δημοκρατία και οι εκδοθείσες συμπροσβαλλόμενες Διατάξεις των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών, παρότι τη ζήτησα, θα μπορούσε, να αξιολογήσει τα δεδομένα, να κρίνει επί των δικαίων αιτημάτων μου και να απαντήσει θετικά ή αρνητικά. Επί των ουσιωδεστάτων ως άνω ερωτημάτων που έθεσα διά του συνηγόρου μου, ουδεμία απάντηση έλαβα, μηδέ απεφάνθη ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών επ΄ αυτών στην προσβαλλομένη Διάταξή του, με αποτέλεσμα η διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση, βάσει της οποίας συνετάγη η προσβαλλομένη Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών, να είναι μόνον ανεπαρκής και πλημμελής, αλλά να παραβιάζει το δικαίωμά μου στην πρόσβαση σε Δικαστήριο.
Περαιτέρω ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών ουδόλως απεφάνθη μηδέ ασχολήθηκε ή εξέτασε το δίσκο αποθήκευσης μνήμης (USB) που βρήκα στο γραφείο του αδελφού μου Κώστα Τσαλικίδη με τρία αρχεία αποθηκευμένα σε αυτό, και συγκεκριμένα ένα αρχείο με σημειώσεις του Κώστα, με ημερομηνία αρχείου 3.2.2005, ένα evaluation report της VODAFONE, με ημερομηνία δημιουργίας 2.3.2004, και ένα excel file «IPC GRADING», με ημερομηνία δημιουργίας 2.3.2004. Συγκεκριμένα, ζήτησα να διερευνηθεί ειδικά το περιεχόμενο του πρώτου αρχείου, που αφορά σημειώσεις του Κώστα με ημερομηνία αρχείου 3.2.2005. Το υλικό αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει αποδεικτικό αντικείμενο Δίκης, στην οποία βεβαίως αποστερήθηκα την πρόσβαση, ώστε να αναπτύξω τις απόψεις μου, να παραθέσω τα σχόλια και τις αξιολογήσεις μου και να εμπλουτίσω και με πρόσθετο αποδεικτικό υλικό αυτό που αρχικώς κατόπιν της υπό στοιχεία ΑΒΜ Δ06/498 από 9-2-2006 μηνύσεώς μου κατά παντός υπευθύνου προσώπου είχα ζητήσει, δηλαδή να δικασθούν οι υπαίτιοι για το θάνατο του αδελφού μου Κωνσταντίνο Τσαλικίδη. Τα αιτήματα αυτά δεν έφθασαν ποτέ σε ένα Δικαστήριο ή σε κάποιο Δικαστικό Συμβούλιο, αφού με την ανωτέρω Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, η οποία επικυρώθηκε από τον ιεραρχικά προϊστάμενό του Εισαγγελέα Εφετών, απορρίφθηκαν με αποτέλεσμα να αποστερηθώ έτσι της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου. Ένα Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο, προς το οποίο την πρόσβαση μου αποστέρησε αδικαιολόγητα και κατά παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ η Ελληνική Δημοκρατία και οι εκδοθείσες συμπροσβαλλόμενες Διατάξεις των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών, παρότι τη ζήτησα, θα μπορούσε να αξιολογήσει τα δεδομένα, να κρίνει επί των δικαίων αιτημάτων μου και να απαντήσει θετικά ή αρνητικά.
Μέρος αυτών παρατίθεται αυτουσίως κατωτέρω, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η αναγκαιότητα διερεύνησης των στοιχείων του περιεχομένων του (πρόσωπα, ηλεκτρονικά αρχεία, ημερομηνίες, συναντήσεις, ομάδες συλλογής πληροφοριών κλπ.) τα οποία θα μπορούσε να αξιολογήσει ένα Δικαστήριο, προς το οποίο μου στερήθηκε η πρόσβαση, αν και τη ζήτησα, με την συμπεριφορά της Ελληνικής Δημοκρατίας και διά των εκδοθεισών συμπροσβαλλομένων Διατάξεων των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών:
«…Η κατάσταση που περιγράφεται κατωτέρω αφορά θέματα μέχρι την 1.2.2005. Ομάδα INTP : Μία νέα Ομάδα INTP έχει δημιουργηθεί όπου όλες οι σχετικές πληροφορίες έχουν αποθηκευθεί για όλες τις σχετικές δραστηριότητες. Η πρόσβαση προφανώς θα πρέπει να ζητείται από την Π.Π., βοηθό του Ρ. Οι υπεύθυνοι της Ομάδας INTP πρέπει να ζητάνε να επιτρέπεται πρόσβαση σε άτομα στην εταιρία του. Κανονικά, όλοι οι αναμεμειγμένοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση (οι επικεφαλής τμημάτων, τα πρόσωπα με εκχώρηση αρμοδιοτήτων στο INTP κ.ά.) Ήδη κάποιοι συνάδελφοι είχαν ζητήσει από εμένα πρόσβαση. Δεν έχω ζητήσει πρόσβαση για κανέναν ακόμη (Β., Κ., άλλους)
Τριετές πρόγραμμα INTP: Όσο δύναμαι να γνωρίζω η Μ.Σ. πρόκειται να συμμετάσχει σε σοβαρή συνάντηση στο Core και το ίδιο ζητείται για τον Φ.Β. Μαντεύω ότι οι υπόλοιπες λειτουργικές ομάδες θα καλέσουν για συναντήσεις. Ο Β. Π. μου έδωσε το όνομα του Α.Α. ως συνεργάτη στο τριετές πρόγραμμα για εργασίες. Το όνομα δεν έχει δοθεί στον R. ακόμη. Καθυστέρηση. Έχει πει ότι θα παράσχει πρόσωπο επικοινωνίας για «αστικές εργασίες» σχετικές με το ραδιόφωνο (όπως ο Μ.).
Οργανωτικά: Η Π.Π. έχει στείλει το χρονοδιάγραμμα για τις διεβδομαδιαίες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις για την ομάδα INTP (όλες οι χώρες). Η επόμενη τηλεφωνική συνδιάλεξη έχει ορισθεί για την 9 Φεβρουαρίου 2005. Δεν χρειάζεται αυστηρά να συμμετάσχουν όλοι, αλλά να είναι στη γραμμή. Πρακτικά της συνάντησης (MoM, Minutes of Meeting) θα διανεμηθούν ούτως ή άλλως κατόπιν αυτής. Η επόμενη εκ του σύνεγγυς συνάντηση INTP έχει ορισθεί για τον Απρίλιο. Έχω ήδη ζητήσει από τον R. να ενημερώνεται ο Ν.Π. σε όλη τη σχετική επικοινωνία INTP…».
Περαιτέρω, με το από 14 Ιουνίου 2006 έγγραφο υπόμνημά μου, το οποίο υπέβαλα, και το οποίο αποτελεί μέρος της υπό κρίση δικογραφίας, επανυπέβαλα – κυρίως καθόσον διαπίστωσα ότι μέχρι τότε ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών δεν είχε ασχοληθεί με αυτά μηδέ είχε αποφανθεί επ΄ αυτών – τα κατωτέρω ζητήματα και έθεσα αντίστοιχα αιτήματα, επί των οποίων ουδεμία απάντηση έλαβα, μηδέ απεφάνθη ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών επ΄ αυτών στην προσβαλλομένη Διάταξή του, με αποτέλεσμα η διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση, βάσει της οποίας συνετάγη η προσβαλλομένη Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών, να είναι ανεπαρκής και πλημμελής. Τα αιτήματα αυτά, επί των οποίων αποστερήθηκα της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου, θα μπορούσε να αξιολογήσει ένα Δικαστήριο, προς το οποίο μου στερήθηκε η πρόσβαση, αν και τη ζήτησα, με την συμπεριφορά της Ελληνικής Δημοκρατίας και διά των εκδοθεισών συμπροσβαλλομένων Διατάξεων των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών.
Συγκεκριμένα εξέθεσα τα εξής ερωτήματα:
1.- Ποία είναι η Ομάδα INTP; Ποίες είναι οι πληροφορίες που έχουν αποθηκευθεί από αυτήν και σε ποίες δραστηριότητες αναφέρεται;
2.- Ποίοι είναι οι Π.Π. και ο Ρ., η οποία αναφέρεται ως βοηθός του Ρ., και η οποία πρέπει να είναι η κύρια υπεύθυνη για την «πρόσβαση» στο INTP και ποίος ο ρόλος τους;
3.- Ποιοι είναι οι επικεφαλής των τμημάτων που είχαν πρόσβαση;
4.- Ποία είναι τα πρόσωπα με εκχώρηση αρμοδιοτήτων στο INTP;
5.- Ποίοι είναι οι «συνάδελφοι» που είχαν ζητήσει από τον Κώστα Τσαλικίδη πρόσβαση και ποίος ο ρόλος τους;
6.- Ποίοι είναι οι κύριοι Φ.Β. και Κ., οι οποίοι φαίνεται ότι είχαν ζητήσει από τον Κώστα Τσαλικίδη πρόσβαση και ποίος ο ρόλος τους;
7.- Ποία είναι η κ. Μ.Σ., η οποία συμμετείχε σε σοβαρή συνάντηση στο Core, και ποίος ο ρόλος της;
8.- Ποίος είναι ο Β.Π. που έδωσε στον Κώστα Τσαλικίδη το όνομα του Α.Α. ως συνεργάτη στο τριετές πρόγραμμα για εργασίες και ποίος ο ρόλος του;
9.- Ποίο είναι το χρονοδιάγραμμα που έχει η Π.Π. για τις διεβδομαδιαίες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις για την ομάδα INTP (και ποίες είναι οι αναμειγνυόμενες χώρες);
10.- Ποία είναι τα «Πρακτικά της συνάντησης (MoM, Minutes of Meeting)» που έχουν διανεμηθεί μετά από κάθε συνάντηση ή τηλεφωνική συνδιάλεξη των ανωτέρω προσώπων;
11.- Πραγματοποιήθηκε η προγραμματισθείσα για τον Απρίλιο 2005 εκ του σύνεγγυς συνάντηση INTP και ποία είναι τα συμπεράσματά της; Έχουν τηρηθεί πρακτικά;
12.- Γιατί γράφει ο Κώστας Τσαλικίδης ότι ζήτησε από τον R. να ενημερώνεται ο Ν.Π. σε όλη τη σχετική επικοινωνία INTP;
13.- Τι σημαίνουν τα αρχικά DONP; Τι ρόλο παίζει το DONP ως προς το κεφάλαιο 6, Αναλυτικός προϋπολογισμός και ποία σημασία της αναφερόμενης προθεσμίας 31.3.05;
14.- Ο Κώστας Τσαλικίδης σημειώνει ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα ανωτέρω χρονικά περιθώρια σύμφωνα με την αναφορά. Ποία αναφορά εννοούν οι σημειώσεις του;
Τα αιτήματα αυτά δεν έφθασαν ποτέ σε ένα Δικαστήριο ή σε κάποιο Δικαστικό Συμβούλιο, αφού με την ανωτέρω Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, η οποία επικυρώθηκε από τον ιεραρχικά προϊστάμενό του Εισαγγελέα Εφετών, απορρίφθηκαν με αποτέλεσμα να αποστερηθώ έτσι της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου. Ένα Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο, προς το οποίο την πρόσβαση μου αποστέρησε αδικαιολόγητα και κατά παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ η Ελληνική Δημοκρατία και οι εκδοθείσες συμπροσβαλλόμενες Διατάξεις των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών, παρότι τη ζήτησα, θα μπορούσε να αξιολογήσει τα δεδομένα, να κρίνει επί των δικαίων αιτημάτων μου και να απαντήσει θετικά ή αρνητικά.
Ως ουσιώδες παρατηρείται επίσης στο ανωτέρω αρχείο, όπως και σε άλλα αρχεία και σημειώσεις του Κώστα Τσαλικίδη το γεγονός ότι προγραμματίζονται αυστηρά με οριοθέτηση και χρονικό προσδιορισμό ενέργειες που πρέπει να γίνουν. Για παράδειγμα, αναφέρεται στις σημειώσεις αυτές:
«DONP
Θα πρέπει οπωσδήποτε να συναρτηθεί με το κεφάλαιο 6, Αναλυτικός προϋπολογισμός (Προθεσμία 31.3.05). Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα χρονικά περιθώρια σύμφωνα με την αναφορά. Στο Hyperion, έχουν γίνει έρευνες προϋπολογισμού σε χρονική βάση για το επόμενο ή το τρέχον πρόγραμμα; Θα πρέπει να υπάρχει συνάρτηση τεχνικής και οικονομικής αναφοράς. Έχει αναφερθεί ότι η κεντρική ομάδα INTP θα παράσχει την προταθείσα μορφή. Οπωσδήποτε έχει αρχίσει να διαφαίνεται ότι είναι διστακτικοί προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν και έχει συζητηθεί το θέμα δεν έχει δοθεί κάποια δεσμευτική θέση από το Κέντρο. Το ζήτημα της μορφής δεν είναι καθαρό.
…
Η επόμενη συνάντηση της ομάδας INTP έχει ορισθεί για τον Απρίλιο»
(Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο στην αγγλική γλώσσα:)
«…DONP
Should be completely aligned with Chapter six, Detailed budget. (Deadline 31/03/05).
Emphasis should be given in the projected timelines as reporting will exist. In Hyperion, are budget projections made on time basis for the next or current FY? There should be alignment as Technical Reporting and Financial reporting should be aligned.
It has been mentioned that the global INTP team will provide the proposed format. However it has been appeared that they are reluctant to do so. Although the issue has been discussed no commitment from Global has been given. The issue of format is not clear.»
…….
Next INTP face to face meeting is set for April.»

Ομοίως επί των ως άνω ερωτημάτων που έθεσα διά του συνηγόρου μου, ουδεμία απάντηση έλαβα, κανένα Δικαστήριο ή δικαστικό Συμβούλιο δεν επελήφθη της κρίσης επ΄ αυτών, μηδέ απεφάνθη ο κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών επ΄ αυτών στην προσβαλλομένη Διάταξή του, με αποτέλεσμα η διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση, βάσει της οποίας συνετάγη η προσβαλλομένη Διάταξη του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών, όχι μόνον να είναι ανεπαρκής και πλημμελής, αλλά απολύτως αντίθετη με την Αρχή του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο και του δικαιώματος ακροάσεως. Τα αιτήματα αυτά, επί των οποίων αποστερήθηκα της ακροάσεως ενώπιον Δικαστηρίου, θα μπορούσε να αξιολογήσει ένα Δικαστήριο, προς το οποίο μου στερήθηκε η πρόσβαση, αν και τη ζήτησα, με την συμπεριφορά της Ελληνικής Δημοκρατίας και διά των εκδοθεισών συμπροσβαλλομένων Διατάξεων των κυρίων Εισαγγελέων Πλημμελειοδικών και Εφετών Αθηνών.


Στην προσβαλλομένη Διάταξη έγιναν δεκτά τα κατωτέρω περιστατικά:
«…Την 07:55 π.μ. της 9-3-2005 ο Γεώργιος Τσαλικίδης τηλεφώνησε στον υιό του Κωνσταντίνο Τσαλικίδη, ο οποίος διέμενε σε διαμέρισμα του ιδίου ορόφου της επί της οδού Ευκλείδου 18 πολυκατοικίας, προκειμένου να τον ξυπνήσει για να μεταβεί στην εργασία του στην εταιρία Vodafone. Επειδή όμως δεν απάντησε στην τηλεφωνική κλήση, η μητέρα του Γεωργία Τσαλικίδη άνοιξε, με το κλειδί που είχε, το διαμέρισμα και τον βρήκε κρεμασμένο με σχοινί έξω από την πόρτα του λουτρού όπου υπήρχε και μία καρέκλα. Περί ώρα 08.35" έφθασε εκεί τυχαία ο αδελφός του Παναγιώτης Τσαλικίδης ο οποίος έκοψε με μαχαίρι το σχοινί και τοποθέτησε το άψυχο σώμα του αδελφού του στο κρεβάτι του υπνοδωματίου όπου και το φωτογράφησε (βλ. σειρά τεσσάρων φωτογραφιών). Ακολούθως ειδοποιήθηκε το Αστυνομικό Τμήμα Κολωνού και το πτώμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο και εξετάσθηκε από τον ιατροδικαστή Γεώργιο Ντι Λέρνια ο οποίος μετά τη νεκροψία και νεκροτομή αποφάνθηκε ότι αιτία του θανάτου ήταν ο απαγχονισμός δια βρόχου (βλ, την υπ' αριθμ. 736 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας -νεκροτομής). Παράλληλα ελήφθη από τον ιατροδικαστή βιολογικό υλικό (αίμα και ούρα) το οποίο υποβλήθηκε σε τοξικολογική εξέταση και το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό για οργανικά δηλητήρια και ναρκωτικά και θετικό ως προς το οινόπνευμα, το οποίο ανιχνεύθηκε σε συγκέντρωση 0,12 ο/οο (βλ. την από 20-4-2005 εργαστηριακή έκθεση τοξικολογικής εξέτασης). Στην από 9-3-2006 ένορκη κατάθεση του ο ιατροδικαστής Γεώργιος Ντι Λέρνια επιβεβαιώνει την έκθεση του και προσθέτει ότι το πτώμα δεν έφερε κανένα ίχνος πάλης ή άσκησης βίας και η συνολική εικόνα και τα ευρήματα συνηγορούν υπέρ της εκδοχής ότι πρόκειται για αυτοκτονία. Στο ίδιο συμπέρασμα είχαν καταλήξει και οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. (βλ. την από 6-2-2006 ένορκη κατάθεση του Αντιστράτηγου Στυλιανού Σύρου). Για την πληρέστερη διερεύνηση και αξιολόγηση των ευρημάτων και των διαπιστώσεων που έγιναν κατά την ιατροδικαστική εξέταση του πτώματος, λάβαμε ένορκη κατάθεση του Προϊσταμένου της ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Φιλίππου Κουτσαύτη ο οποίος, εξετάζοντας τις φωτογραφίες του πτώματος του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, διαπίστωσε ότι η αύλαξ, ήτοι το αποτύπωμα του βρόχου, είναι περγαμηνοειδής, ανισοβαθής και λοξώς φερομένη ως προς τον επιμήκη άξονα του λαιμού, δηλαδή ότι υπάρχουν τα χαρακτηριστικά ευρήματα του απαγχονισμού. Παρατήρησε επίσης ότι η απουσία ασφυκτικών σημείων, κυανού προσωπείου και κακώσεων από πρόσκρουση κατά τους σπασμούς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος επήλθε αμέσως μόλις το σώμα απαιωρήθη συνεπεία ανακοπής που προκλήθηκε από την ταυτόχρονη πίεση αμφοτέρων των καρωτιδικών σάκων που ευρίσκονται στις πλάγιες τραχηλικές χώρες και τον έντονο ερεθισμό των πνευμονογαστρικών νεύρων. Πράγματι διδάσκεται ότι στον απαγχονισμό συνήθως το πρόσωπο είναι έντονα κυανωτικό, συμπεφορημένο και ελαφρά οιδηματώδες επειδή η ετερόπλευρη περίσφυξη των καρωτίδων, πριν από την πλήρη διακοπή της αιμάτωσης του εγκεφάλου, μπορεί να προκαλέσει συγκέντρωση αίματος στα φλεβικά αγγεία. Είναι όμως δυνατό ο θάνατος να επέλθει όχι από ανοξυγοναιμία του εγκεφάλου, αλλά από ανακοπή λόγω πίεσης και εντόνου ερεθισμού των κέντρων του προμήκους, φαινόμενο που μπορεί να παρατηρηθεί σε περιπτώσεις απαγχονισμού ιδίως με πτώση από ύψος (βλ. Α. Κουτσελίνη Ιατροδικαστική εκδ. 1994 σ. 12). Εξ άλλου τα χαρακτηριστικά ευρήματα επί στραγγαλισμού διαφέρουν και καθιστούν μάλλον ευχερή τη διαπίστωση του αφού η αύλαξ είναι εγκάρσια (κάθετη) ως προς τον επιμήκη άξονα του λαιμού και σε χαμηλότερο επίπεδο (κάτω του θυρεοειδούς χόνδρου), συνήθως περιγυρεί ολόκληρο το λαιμό και είναι ισοβαθής και μικρότερου βάθους (βλ. Α. Κουτσελίνη ό.π. σ 133). Περαιτέρω ο Φίλιππος Κουτσαύτης βεβαίωσε ότι το Τοξικολογικό Εργαστήριο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών είναι σύγχρονο, διαπιστευμένο, χρησιμοποιεί τις τελευταίες διεθνώς αναγνωρισμένες μεθόδους και μπορεί να ανιχνεύσει τις βασικές ομάδες φαρμάκων και δηλητηρίων που θα μπορούσαν να δράσουν κατασταλτικά, ενώ δεν υπάρχει κανένα εύρημα, όπως θα έπρεπε, στις έξω αναπνευστικές οδούς και στους βλεννογόνους, αν είχε χρησιμοποιηθεί άγνωστης χημικής σύστασης σπρέι ή καυστική ουσία (βλ. την από 9-3-2006 ένορκη κατάθεσή του). Πρέπει τέλος να σημειωθεί εδώ ότι αμφότεροι οι ιατροδικαστές κατηγορηματικά αποφάνθηκαν στις καταθέσεις τους ότι η εκταφή του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη δεν μπορεί να εισφέρει οτιδήποτε στην έρευνα, η ενδεχόμενη αυτοψία του χώρου από τον ιατροδικαστή δεν ήταν ούτε αναγκαία, αφού δεν υπήρχε καμία ένδειξη εγκληματικής ενέργειας, ούτε μπορούσε να οδηγήσει σε διαφορετικό συμπέρασμα δεδομένου ότι ο Παναγιώτης Τσαλικίδης είχε ήδη κόψει το σχοινί και, επομένως, ο ιατροδικαστής δεν θα είχε αναλλοίωτη την εικόνα του απαγχονισμένου, αλλά θα είχε την εικόνα του πτώματος στο κρεβάτι η οποία δεν διαφέρει από την ίδια εικόνα που είχε στο νεκροτομείο…».

Επί των ανωτέρω παραδοχών της προσβαλλομένης Διάταξης παρατηρείται μία προσπάθεια των ιατροδικαστών να δικαιολογήσουν ενδεχομένως ουσιώδεις παραλείψεις τους, οι οποίες πρέπει να ελεγχθούν, καθώς επίσης υιοθετούνται κρίσεις και αξιολογήσεις κατά τρόπον έωλο, βιάζεται δε η λογική ακολουθία των πραγμάτων από την προσβαλλομένη Διάταξη. Ειδικότερα :
1.- Δεν έχει πραγματοποιηθεί αυτοψία στο χώρο που βρέθηκε νεκρός ο αδελφός μου Κώστας Τσαλικίδης, ώστε η από 9-3-2006 ένορκη κατάθεση του ιατροδικαστή Γ. Ντι Λέρνια όπου επιβεβαιώνει ότι το πτώμα δεν έφερε κανένα ίχνος πάλης ή άσκησης βίας και ότι η συνολική εικόνα και τα ευρήματα συνηγορούν υπέρ της εκδοχής ότι πρόκειται για αυτοκτονία, στερείται βασιμότητας, αφού ο ιατροδικαστής δεν εξειδικεύει περί ποίων «ευρημάτων» ομιλεί, αφού το μόνον «εύρημα» με το οποίο ασχολήθηκε στην αίθουσα του νεκροτομείου ήταν το νεκρό σώμα του αδελφού μου Κώστα Τσαλικίδη. Ποία είναι η συνολική εικόνα, δεν εξειδικεύεται. Ποία είναι τα ευρήματα, ομοίως. Πώς είναι δυνατόν, κατά τρόπον τόσο αόριστο, αθεμελίωτο, ατεκμηρίωτο και αβασάνιστο, να καταλήγει ένας ιατροδικαστής, με εμπειρία μάλιστα ενός έτους (!!!) στην κρίση ότι η συνολική εικόνα και τα ευρήματα συνηγορούν υπέρ της εκδοχής ότι πρόκειται για αυτοκτονία, χωρίς να δίδει την παραμικρή αναφορά σε στοιχεία πλην του σώματος που, ο ίδιος ισχυρίζεται ότι εξέτασε. Σε κάθε περίπτωση όμως στερείται οιασδήποτε θεμελίωσης και αιτιολογίας η παραδοχή της προσβαλλομένης διατάξεως ότι «ενδεχόμενη αυτοψία του χώρου από τον ιατροδικαστή δεν ήταν ούτε αναγκαία», αφού είναι αναμφισβήτητο από τους Ιατροδικαστές, ότι οι περιστάσεις και οι συνθήκες υπό τις οποίες απεβίωσε ο Κώστας Τσαλικίδης δεν καταμαρτυρούνται μόνον από την όψη και τα «ευρήματα» επί του σώματός του, αλλά και από την αναλυτική εικόνα που έχει ο ιατροδικαστής από το χώρο, όπου βρέθηκε το πτώμα. Άλλωστε, αντίθετα με συγκεκριμένες και αιτιολογημένες θέσεις ιατροδικαστών, δεν είναι δυνατόν να υιοθετείται κατά τρόπον άκριτο και αναιτιολόγητο η παραδοχή της προσβαλλομένης διατάξεως ότι ενδεχόμενη «…εκταφή του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη δεν μπορεί να εισφέρει οτιδήποτε στην έρευνα…». Σύμφωνα με τον διακεκριμένο και έγκριτο αμερικανό ιατροδικαστή Dr. Michael Baden, στον οποίον κατέφυγα προκειμένου να μου χορηγήσει την απαιτουμένη σχετική ενημέρωση, βεβαιώνεται ότι η εκταφή θα μπορούσε να εισφέρει πολύτιμες πληροφορίες ως προς το τι συνέβη στον αδελφό μου Κώστα. Επικαλούμαι δε την σχετική αλληλογραφία, ενώ σας γνωστοποιώ, ότι τούτο είχα καταστήσει γνωστό στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών διά του συνηγόρου μου. Η μόνη διατύπωση με την οποία γίνεται απόπειρα να αιτιολογηθεί στην προσβαλλομένη διάταξη η ανωτέρω παραδοχή είναι ότι «…δεν υπήρχε καμία ένδειξη εγκληματικής ενέργειας». Πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται μία τέτοια παραδοχή, όταν δεν έχει γίνει καμία έρευνα-αυτοψία στο χώρο που βρέθηκε το πτώμα, ούτε ελήφθησαν -μέχρι και σήμερα !!!- αποτυπώματα από την Σήμανση, φωτογραφίες κλπ. Επίσης γίνεται δεκτό στην προσβαλλομένη διάταξη ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει διαφορετικό συμπέρασμα «…δεδομένου ότι ο Παναγιώτης Τσαλικίδης είχε ήδη κόψει το σχοινί…».
Δεν υπάρχει στην αρχική ιατροδικαστική έκθεση την υπ.αριθμ.736, αναφορά στο ποια test ανίχνευσης δηλητηρίων και φαρμάκων στις έξω αναπνευστικές οδούς του νεκρού έγιναν, και με ποια διαγνωστική μέθοδο. Δεν υπάρχει στα πειστήρια κομμάτι από το σχοινί. Δεν υπάρχει στα πειστήρια φωτογραφία του χώρου. Δεν υπάρχει στα αποδεικτικά στοιχεία της δικογραφίας έκθεση ερεύνης του διαμερίσματος του Κώστα Τσαλικίδη. Δεν αρκεί η παραδοχή ότι ο Παναγιώτης Τσαλικίδης είχε ήδη κόψει το σχοινί, για να αχθεί κανείς στο συμπέρασμα ότι «…δεν υπήρχε καμία ένδειξη εγκληματικής ενέργειας…». Σας ενημερώνω, για την πληρότητα της γνώσης Σας επί των πραγματικών περιστατικών, ότι όταν είδα τον αδελφό μου να επικρέμαται, έσπευσα αμέσως να αποκόψω το σχοινί και να επιθέσω το σώμα του αδελφού μου στο κρεβάτι, ελπίζοντας ότι ακόμη είναι ζωντανός, αφού το σώμα του ήταν ακόμη ζεστό.

ΟΜΩΣ εάν κατά το άρθρο 6 § 1 εδ. α΄ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ «παν πρόσωπον έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθεί δικαίως δημοσία και εντός λογικής προθεσμίας υπό ανεξαρτήτου και αμερολήπτου δικαστηρίου, νομίμως λειτουργούντος, το οποίον θα αποφασίσει είτε επί των αμφισβητήσεων επί των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του αστικής φύσεως, είτε επί του βασίμου πάσης εναντίον του κατηγορίας», ερωτάται κατά πόσον είχαν δικαίωμα οι ανωτέρω Εισαγγελείς να αποφανθούν αμετακλήτως επί του αιτήματός μου χωρίς να μου δοθεί το δικαίωμα τη πρόσβασης στο Δικαστήριο όπως μου παρέχεται από τις ανωτέρω Διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η συμπεριφορά αυτή προσβάλλει άμεσα «το δικαίωμα στο δικαστήριο». Το δικαίωμα τούτο δεν είναι απόλυτο, μπορεί βεβαίως να υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς, ιδίως όσον αφορά τις προϋποθέσεις του παραδεκτού ενός ενδίκου μέσου, αρκεί οι περιορισμοί αυτοί να μην περιορίζουν ουσιωδώς το δικαίωμα προσφυγής στο δικαστήριο, ώστε να προσβάλλεται η ιδία η ουσία του δικαιώματος αυτού.

V - EXPOSE DE L’ OBJET DE LA REQUÊTE ET PRETENTIONS PROVISOIRES
POUR UNE SATISFACTION EQUITABLE
STATEMENT OF THE OBJECT OF THE APPLICATION AND PROVISIONAL
CLAIMS FOR JUST SATISFACTION
ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ ΑΠΑΙ-
ΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ
(Voir chapitre V de la note explicative)
(See Part V of the Explanatory Note)
(Βλ. κεφάλαιο V του επεξηγηματικού δελτίου)

19. Ζητείται όπως αναγνωρισθεί η παραβίαση του άρθρου 6 § 1 εδ. α΄ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 και έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, υπερνομοθετική ισχύ, «παν πρόσωπον έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθεί δικαίως δημοσία και εντός λογικής προθεσμίας υπό ανεξαρτήτου και αμερολήπτου δικαστηρίου, νομίμως λειτουργούντος, το οποίον θα αποφασίσει είτε επί των αμφισβητήσεων επί των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του αστικής φύσεως, είτε επί του βασίμου πάσης εναντίον του κατηγορίας». Η διάταξη αυτή εγγυάται «το δικαίωμα στο δικαστήριο», έκφανση του οποίου αποτελεί το δικαίωμα προσβάσεως στο δικαστήριο. Το δικαίωμα τούτο δεν είναι απόλυτο, αλλά μπορεί να υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς, ιδίως όσον αφορά τις προϋποθέσεις του παραδεκτού ενός ενδίκου μέσου, αρκεί οι περιορισμοί αυτοί να μην περιορίζουν ουσιωδώς το δικαίωμα προσφυγής στο δικαστήριο, ώστε να προσβάλλεται η ιδία η ουσία του δικαιώματος αυτού. Αντιθέτως, οι περιορισμοί αυτοί είναι σύμφωνοι προς την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 6 της ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΣΎΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ, εφόσον δικαιολογούνται από την εύλογη σχέση αναλογικότητας, που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των χρησιμοποιουμένων μέσων και των επιδιωκομένων σκοπών. Εντεύθεν παρέπεται ότι το Κράτος, όταν θεσπίζει το ένδικο μέσο, έχει την υποχρέωση να διαμορφώνει τις σχετικές διαδικασίες, που αφορούν τους τύπους και τις προθεσμίες του ενδίκου τούτου μέσου, κατά τρόπο σύμφωνο προς τις απορρέουσες από το εν λόγω άρθρο 6 εγγυήσεις. Η παράλειψη της Ελληνικής Δημοκρατίας να μου εξασφαλίσει την πρόσβαση σε Δικαστήριο ή σε δικαστικό Συμβούλιο καθώς και διά της Διατάξεως των κ. Εισαγγελέων να αποφανθούν επί των ανωτέρω αιτημάτων μου συνιστά αναμφισβήτητα παράβαση του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο και έλλειψη ακροάσεως κατά τα ανωτέρω, ενώ η έκδοση της προσβαλλομένης Διάταξης που απορρίπτει την υπό κρίση από 9-2-2006 έγκλησή μου παραλείποντας οιαδήποτε μνεία -θετική ή αρνητική- επί των ανωτέρω αιτημάτων μου συνιστά αρνητική υπέρβαση εξουσίας του δικαιοδοτικού οργάνου που την εξέδωσε. (βλ. την από 27.5.2004 απόφαση του ΕΔΔΑ επί της υποθέσεως Μπουλουγούρα κατά Ελλάδας). Ζητώ να υποχρεωθεί η Ελληνική Δημοκρατία όπως μου καταβάλει εύλογη κατά την κρίση του Δικαστηρίου χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχω υποστεί εκ των εις βάρος μου παραβάσεων των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

VI - AUTRES INSTANCES INTERNATIONALES TRAITANT OU AYANT TRAITÉ
L’ AFFAIRE
STATEMENT CONCERNING OTHER INTERNATIONAL PROCEEDINGS
ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
(Voir chapitre VΙ de la note explicative)
(See Part VΙ of the Explanatory Note)
(Βλ. κεφάλαιο VΙ του επεξηγηματικού δελτίου)

20. Avez-vous soumis à une autre instance internationale d’ enquete ou de reglement les griefs enonces
dans la presente requete ? Si oui, fournir des indications detaillees a ce sujet.
Have you submitted the above complaints to any other procedure of international investigation or
settlement? If so, give full details
Έχετε υποβάλει τα ανωτέρω παράπονά σας σε άλλη διεθνή διαδικασία διερεύνησης ή συμβιβασμού;
Εάν ναι, δώστε πλήρεις εξηγήσεις για το θέμα αυτό.
Δεν έχω προσφύγει σε άλλη διεθνή διαδικασία

A reportage of Elissavet Filippouli in Al Jazeera on the Phone Tapping Scandal in Greece in:

http://www.youtube.com/watch?v=x3RxArAdHt4

http://www.youtube.com/watch?v=taPW0ssVWQA&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=CFEBNy243mk&NR=1